W dniach 22-23 listopada w Transgranicznym Ośrodku Edukacji Ekologicznej w Zalesiu odbyły się dwudniowe warsztaty🇩🇪🇵🇱 „W stronę wspólnego krajobrazu / Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Landschaft”, zorganizowane przez Rewilding Oder Delta oraz Praca Przyrodnika. W trakcie warsztatów omawialiśmy złożone interakcje między ludźmi 👥️, a wilkami 🐺. Na początku przedstawiono jak wygląda ochrona wilka w Europie. Omówiono zagadnienia związane z koegzystencją, a także planowane zmiany w statusie tego drapieżnika w Konwencji Berneńskiej. Dyskutowano o aktualnych wyzwaniach oraz perspektywach, jakie niosą zmiany w podejściu do ochrony tego gatunku. Kolejne panele poświęcono zagadnieniom szkód wyrządzanych przez wilki w gospodarstwach rolnych, mechanizmom odszkodowawczym łagodzącym skutki ekonomiczne dla hodowców🐂🐑 oraz różnicom w podejściu polskim i niemieckim do tych kwestii. Omówiono także metody ochrony zwierząt gospodarskich i minimalizacji konfliktów, a także przedstawiono ideę wilczych parków jako jednego z potencjalnych sposobów zmniejszania napięć między człowiekiem a wilkiem. Dzień zakończyła inspirująca prelekcja na temat etycznej fotografii 📸przyrodniczej. Uczestnicy mieli również okazję obejrzeć audiowizualny spektakl – diaporamę z pięknymi zdjęciami wilków wykonanymi przez lokalnych fotografów. Natomiast w trakcie całych warsztatów mogliśmy podziwiać wystawę🔎 zdjęć dużych drapieżników, która była również inspiracją do rozmów. Drugiego dnia skupiliśmy się na temacie reintrodukcji rysi w Zachodniopomorskiem. Omawiano kluczowe kwestie związane z ich współistnieniem z lokalnymi społecznościami, takie jak monitorowanie rysi po wypuszczeniu na wolność🐾, metody minimalizowania konfliktów z mieszkańcami oraz rola edukacji społecznej i zaangażowania społeczności w ochronę rysi i ich siedlisk. Uczestnicy mieli możliwość zgłębiania relacji między rysiami a ludźmi, które są kluczowe dla powodzenia działań reintrodukcyjnych. Na koniec dnia odbył się spacer 👣przyrodniczy, podczas którego przybliżono temat obecności rysi w krajobrazie. CD W KOMENTARZU ⬇️

Na wydarzeniu organizowanym przez Rewilding Oder Delta i Praca Przyrodnika "W stronę wspólnego krajobrazu: ludzie, rysie, wilki" zobaczcie piękne zdjęcie fotografów📸 z Polski: Sylwia Rylowska, Lecha Jędrasa ( @wilki_z_doliny_odry ), Roksany Baryło (Zachodniopomorskie Towarzystwo Przyrodnicze - Dzika Zagroda) 🇵🇱 i z Niemiec: 🇩🇪 Fernanda Schmidt @ffs.wildlifefotografie . Artyści zachwycą Was ujęciami dużych drapieżników i zaprezentują piękne diaporamy o wilczej🐺 tematyce, przygotowane specjalnie na to wydarzenia. Sylwia Rylowska, Lech Jędras i Fernando Schmidt wezmą udział w dyskusji🗣👥️ na temat etycznej fotografii i opowiedzą o wilkach z regionu. ‼️Została ostania chwila na zapisy. Liczba miejsc jest ograniczona ↘️ 🔷️Patronatem honorowym wydarzenie objął Wojewoda Zachodniopomorski Adam Rudawski Zachodniopomorski Urząd Wojewódzki 🔷️Patronatem objęła Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Szczecinie 🔷️Patronatem objął Shivan Fate - Starosta Policki 🔷️Patronatem medialny objął Miesięcznik Dzikie Życie #PomorzeZachodnie

Warsztaty "W stronę wspólnego krajobrazu -ludzie, rysie, wilki" organizowane przez @rewildingoderdelta Rewilding Oder Delta i Praca Przyrodnika, które odbędą się 22-23 listopada w Transgraniczny Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Zalesiu @toee_zalesie mają na celu stworzenie przestrzeni do otwartego dialogu 🗣na temat dużych drapieżników – 🐺wilków i rysi ↘️– oraz wyzwań związanych z ich obecnością w naszych ekosystemach. Chcemy, aby przyrodnicy, decydenci oraz przedstawiciele lokalnych społeczności z Polski🇵🇱 i Niemiec 🇩🇪wspólnie pochylili się nad tematem współistnienia człowieka i dzikiej przyrody. Dążymy do tego, by wilki i rysie mogły żyć w zgodzie z ludźmi, a zrównoważone rozwiązania pomogły minimalizować konflikty i sprzyjały ochronie bioróżnorodności. W miarę jak wilki 🐺 naturalnie ponownie zasiedlają swoje historyczne siedliska, potrzeba opracowania zrównoważonych strategii współistnienia staje się coraz bardziej pilna. 🔷️Pierwszego dnia warsztaty obejmą różnorodne tematy związane z wyzwaniami, jakie niesie obecność wilków🐺. Zostaną poruszone zagadnienia szkód 🐏🐂i mechanizmy kompensacyjne. Dzczególną uwagę poświęci się możliwym zmianom prawnym dotyczącym ochrony wilków w Europie 🇪🇺 oraz wyzwaniom, jakie mogą one stanowić zarówno dla polityki ochrony przyrody, jak i życia społeczności lokalnych👥️. Podczas warsztatów omówiona zostanie także idea wilczych parków🐺🐺. Istotnym elementem konferencji będzie dyskusja na temat etycznych aspektów badań nad wilkami, fotografii przyrodniczej 📸 I przedstawienia zdjęć lokalnych fotografów. 🔷️Drugiego dnia skupimy się na reintrodukcji rysi 🐾 na Pomorzu Zachodnim, prowadzonej przez Zachodniopomorskie Towarzystwo Przyrodnicze - Dzika Zagroda. Uczestnicy będą mieli okazję poznać proces reintrodukcji, w tym monitorowanie zdrowia i zachowania rysi 🐾 po ich wypuszczeniu🔍📊. Dyskusje obejmą również kluczowy aspekt współistnienia dużych drapieżników z ludźmi. Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Pan Adam Rudawski, Wojewoda Zachodniopomorski 🇵🇱🤝 CD w komentarzu ↘️

Zapraszam osoby zainteresowane z regionu 🇩🇪🇵🇱 na unikatowe wydarzenie poświęcone wilkom, rysiom i relacjom ludzi z tymi drapieżnikami 🐺🐾. Przedstawię dwie prelekcje ↘️. 🔷️Przyszłość koegzystencji ludzi i wilków w Europie - wyzwania i możliwości 🔷️Ludzie i rysie – wyzwania i rozwiązania w koegzystencji Rewilding Oder Delta @rewildingoderdelta Praca Przyrodnika www.pracaprzyrodnika.pl Zachodniopomorskie Towarzystwo Przyrodnicze - Dzika Zagroda Miesięcznik Dzikie Życie @miesiecznik.dzikie.zycie Zachodniopomorski Urząd Wojewódzki w Szczecinie @zuw_szczecin Wilki z doliny Odry @wilki_z_doliny_odry Pomorze Zachodnie #RegionalnaDyrekcjaOchronyŚrodowiska #PomorzeZachodnie #wilk #ryś #koegzystencja #dużedrapieżniki

JAK SIĘ ZACHOWAĆ PODCZAS SPOTKANIA WILKA? Gorączka grzybobrania w Polsce wciąż trwa. 🍄 Czy przemierzając leśne gęstwiny 🍂 w poszukiwaniu grzybowych trofeów powinniśmy równie czujnie, co kurek i borowików, wypatrywać także wilków? 🐾 Czy mamy się czego obawiać ze strony tych drapieżników❓ Odpowiedź brzmi: NIE. --- WILKI! Wilki dla ludzi nie są groźne. Prawdziwym zagrożeniem są kleszcze, zdziczałe psy oraz... inni ludzie. Wilki po prostu w lasach są, i bardzo dobrze. Ciężko je zobaczyć, gdyż starają się być niewidoczne 👀 i unikają ludzi. ➡ Co jednak zrobić, jeśli poszukując podgrzybków nagle staniemy oko w oko z wilkiem? Uciekać? Krzyczeć? Udawać drzewo? 🌳 Tak naprawdę, to wszystko jedno, bo wilk po zauważeniu nas - czy to skamieniałych z przerażenia, czy drących się jak opętani - po prostu... pójdzie sobie w swoją stronę. --- CO ROBIĆ❓ Jeśli jednak chodzi o konkrety, to gdy spotkamy wilka: ✅⁠ CIESZMY SIĘ CHWILĄ, róbmy zdjęcia 📸 - spotkanie wilka to rzadkość i wyjątkowe przeżycie 🤩❤️, które zwykle trwa moment, gdyż wilk po zauważeniu nas szybko zmyka; ✅⁠ Zachowujmy się SPOKOJNIE 🔇 - nie straszmy wilka i innych leśnych mieszkańców, są u siebie i chcą spokoju; ✅⁠ NIE STRESUJMY SIĘ - wilki nie są dla ludzi groźne, boją się ich i uciekają, gdy tylko rozpoznają człowieka (co może im zająć czasem dłuższą chwilę ⏳ - nawet kilka minut!); ✅ ⁠NIE PODCHODŹMY do wilka - zawsze jest ryzyko (choć w dzisiejszych czasach minimalne), że może być chory na wściekliznę 🦠 lub że to nie wilk tylko podobny do niego zdziczały pies (a psy mogą być rzeczywiście groźne!) --- A tak reagujmy w poniższych sytuacjach ⬇️: ✳️⁠ ⁠Jeśli spotkaliśmy wilcze SZCZENIĘTA, unikajmy jakiejkolwiek interakcji z nimi ✋ (dla ich dobra!!!), nie dotykajmy, nie bawmy się, oddalmy się od nich jak najszybciej; ✳️⁠ ⁠Jeśli wilk STOI NAM NA DRODZE, dajmy mu czas i szansę, by nas rozpoznał i uciekł, a jeśli tego nie robi, krzyknijmy 🗣️ i machnijmy rękami 👋 w jego stronę - zwrócimy jego uwagę i pomożemy mu się rozpoznać, co powinno poskutkować jego szybką ewakuacją jak najdalej od nas; CD W KOMENTARZU ↘️🐺

Podczas ochrony stada, szczekające psy mogą skutecznie chronić owce🐑 przed wilkam🐺🐺i. Zamontowana kamera 📽termowizyjna umożliwia monitorowanie interakcji między psami a wilkami. Jest to jeden z przykładów skutecznych metod zabezpieczenia inwentarza przed drapieżnikami. Zobacz film (w komentarzu link). Psy stróżujące (LGD – Livestock Guarding Dogs) odgrywają kluczową rolę w ochronie inwentarza przed drapieżnikami, co zostało potwierdzone w licznych badaniach naukowych. Ich skuteczność w zmniejszaniu strat wśród zwierząt hodowlanych jest udokumentowana w różnych kontekstach geograficznych, w tym w Europie, Stanach Zjednoczonych i Australii. Badania wykazały, że po wprowadzeniu psów stróżujących, liczba ataków na stada może spaść nawet o 100%, co świadczy o ich efektywności w odstraszaniu drapieżników, takich jak wilki W Europie, w tym w Polsce, zastosowanie psów stróżujących staje się coraz bardziej popularne, zwłaszcza w obszarach górskich, gdzie występuje większa liczba drapieżników. W Słowacji oraz na Bałkanach stwierdzono, że połączenie psów stróżujących z tradycyjnymi metodami ochrony (takimi jak ogrodzenia elektryczne) może zmniejszyć straty w stadach owiec o około 80%. W Polsce, na terenach takich jak Karpaty i Bieszczady, owczarki podhalańskie są coraz częściej wykorzystywane do ochrony zwierząt hodowlanych. Badania na Podkarpaciu wskazują, że ich obecność znacznie zmniejsza straty związane z atakami wilków. Warto również zaznaczyć, że stosowanie LGD wiąże się z koniecznością odpowiedniego zarządzania, w tym selekcji psów, ich szkolenia oraz monitorowania obszaru działania. Badania sugerują, że właściwe zarządzanie tymi psami jest kluczowe dla ich efektywności w różnych środowiskach.

Cieszymy się, że mogliśmy dołączyć do zespołu, który przygotował „Rekomendacje przyrodnicze na potrzeby tworzenia Parku Narodowego Międzyodrze”. Nasz zakres obejmował teriofaunę🐺🦫🦦🐾🐀 i chiropterofaunę🦇. Opracowanie będzie częścią składową opracowania Ministerstwa Klimatu i Środowiska , które zostanie przedstawione do konsultacji dla jednostek samorządu terytorialnego Nad przygotowaniem „Rekomendacji przyrodniczych” pod redakcją profesor Agnieszki Szlauer-Łukaszewskiej pracowało 22 ekspertów/ekspertek👏. Trzymamy kciuki za dalsze kroki🤞. #Międzyodrze #PomorzeZachodnie #PracadlaPrzyrody #ParkNarodowyDolnejOdry

WILK W WIELKIM MIEŚCIE, czyli Wiciu rusza na szlak przygody! 🏙️ --- 10. odcinek przygód Wicia! Nasz bohater jest już coraz bardziej dorosłym wilkiem. Każdego dnia intensywniej i odważniej poznaje świat 🌍📍 i wybiera się na samotne wycieczki w nieznane. Eksploruje sąsiednie lasy i ich okolice, coraz dalej i dalej od domu. Odkrywa, że świat wokół to nie tylko las! Za lasem są jakieś dziwne istoty mieszkające w wielkich, kamiennych legowiskach. 🏘️ Najchętniej by je ominął, ale nie bardzo ma jak. Postanawia więc wkroczyć w ich środek i pokonać za wszelką cenę! --- DOM - LAS..? 📶 Jeden ze śledzonych przy pomocy telemetrii 📡 (obroży z nadajnikiem) wilków był w Pradze, inny pod Lwowem, a kolejny zwiedzał przedmieścia Częstochowy. Czy wilki w miastach to normalna rzecz? Odpowiedź brzmi... TAK! Wilki, jak wiemy, żyją w lasach. Prawda? Nooo, niby tak, ale nie do końca. 🌲🌳 Kiedyś tak było, a teraz sytuacja się nieco zmieniła. Wycięliśmy większość lasów i zamieniliśmy je w pola 🌾🌻, łąki i miasta. Krajobraz się zmienił i wilki musiały się do niego dostosować. Jakoś im się udało, ale przypłacają to stresem, kłopotami ze znalezieniem pokarmu, a często i śmiercią. Aby żyć, wilki muszą biegać. 🏃 Być ciągle w ruchu. W ten sposób są w stanie znaleźć i zaskoczyć swoją potencjalną ofiarę, którą jest najczęściej sarna, jeleń lub dzik. 🐗 Zwierzęta generalnie dość szybkie, które raz są tu, a za chwilę gdzie indziej. Wilk biega więc i poszukuje okazji, żeby coś upolować. Jego terytorium musi być olbrzymie, aby pomieścić tyle zwierząt, by dało się je tak biegając bez większego ładu i składu w końcu wyczaić, złapać i zjeść. --- 700 000 OSÓB - 7 WILKÓW! Terytorium jednej wilczej rodziny składającej się z zaledwie kilku osobników to obszar podobny do tego, jaki zajmuje miasto Łódź! Wyobrażacie sobie? W Łodzi mieszka około 700 000 osób! 🏡🏠 A na takim samym terenie zaledwie kilka bądź kilkanaście wilków. Drapieżniki te ciężko pracują każdego dnia i przemierzają swoje terytoria wzdłuż i wszerz. Niestety, na ich drodze staje to, czego tam - wedle wilków - być nie powinno: ludzkie domy, drogi, pola, wsie, miasta, miasteczka... 🏠 CD. W komentarzu ↘️

🍄 Pierwsze spotkanie, czyli grzybobranie z wilkami 🍄🐺 W wilczym menu grzybów zdecydowanie nie ma, ale ich masowy jesienny wysyp nie pozostaje dla wilków bez znaczenia. Wiciu jako mały szczeniak miał pewnie wrażenie, że las należy do niego i jego rodziny, ale okazuje się, że nie do końca... --- A CO TO?? Choćby wilk nie wiadomo jak się starał, jego ścieżka prędzej czy później przetnie się ze ścieżką człowieka. 🌿🐾 Bezpośrednio lub pośrednio, poprzez zapach, widok lub bliską osobistą interakcję. Efektem tej ostatniej jest zwykle zaskoczenie, szok, strach. Ciekawość. "Co to takiego? Czy to groźne? Można się z tym bawić..? 🤨" - mógłby zapytać Wiciu. Młode wilki ciągnie, by poznać to pokraczne dwunożne cudo zwane człowiekiem; starsze i doświadczone już wiedzą, że lepiej trzymać się na dystans. --- WILK ZA KRZAKIEM 🍁🍂 Szczególnie teraz, na przełomie lata i jesieni, gdy ludzie masowo ruszają na poszukiwania borowików i podgrzybków, możemy spodziewać się częstszych międzygatunkowych interakcji. Dawniej mogliśmy liczyć na spotkanie oko w oko z dzikiem 🐗, jeleniem🦌 czy sarną, od kilku(nastu) lat mamy szansę - niewielką - także natknąć się na wilka, zaraz po niedźwiedziu największego polskiego drapieżnika. W wielu regionach wilk to wciąż nowość, wzbudzająca emocje😲🤩 i przyciągająca uwagę mediów, które często przedstawiają go w sensacyjnym, niekoniecznie pozytywnym świetle. Czy jest się czego obawiać w trakcie jesiennych wędrówek po lesie? Czy rzeczywiście powinniśmy traktować wilka jako potencjalne zagrożenie, jak nieraz to insynuują media..? Oczywiście - NIE! Wilków nie trzeba się bać. Wilki od ludzi nic nie chcą (może poza świętym spokojem) i są dla nich niegroźne. Uciekają, gdy tylko rozpoznają człowieka (co - uwaga - czasem może im zająć dłuższą chwilę!). O stosunku wilków do ludzi dobitnie świadczą fakty: CD. W komentarzu ↘️↘️↘️

Europa osłabia ochronę wilka- co dalej? Dnia 25 września br. w Brukseli zapadły decyzje, które rzutują na ochronę wilka w całej UE🇪🇺. Zmiana statusu ochrony wilka🐺 w ramach Konwencji Berneńskiej z ściśle chronionego (Załącznik II) na chronionego (Załącznik III) oznacza istotne złagodzenie międzynarodowych przepisów dla tego gatunku. Aby umożliwić przeprowadzanie odstrzałów❌️ redukcyjnych wilka, konieczna jest zmiana przepisów unijnych, ponieważ zgodnie z Dyrektywą Siedliskową wilk podlega ścisłej ochronie. Zmiana prawa unijnego nie może nastąpić bez wcześniejszej rewizji prawa międzynarodowego. Oznacza to, że zmiana Dyrektywy wymaga rewizji Konwencji Berneńskiej, do której UE przystąpiła jako sygnatariusz. Kontrowersyjna propozycja Komisji Europejskiej dotyczy właśnie tego – przeniesienia wilka z załącznika II Konwencji (gatunki ściśle chronione) do załącznika III (gatunki chronione). Konsekwencje takiej zmiany w skrócie:↘️ Wprowadzenie odstrzału negatywnie wpłynie na stan populacji wilków, prowadząc do rozbicia wilczych rodzin, a w konsekwencji do dalszych konfliktów na linii drapieżnik – człowiek🐺🚶‍♂️. To błędne koło. Warto przypomnieć, że Polska od lat nie występuje o dotacje z UE (miliony euro💰) na wsparcie ochrony inwentarza🐑 i minimalizowanie potencjalnych konfliktów z wilkami‼️ Warto podkreślić, że w Polsce 🇵🇱wilk jest objęty ścisłą ochroną, co oznacza, że na poziomie krajowym obowiązują znacznie bardziej rygorystyczne przepisy niż te wynikające z załącznika III Konwencji Berneńskiej. Ochrona ścisła na poziomie krajowym obejmuje zakaz wszelkich form umyślnego zabijania, chwytania, niepokojenia, a także niszczenia siedlisk i obszarów rozrodu wilka. W kontekście prawnym oznacza to, że mimo iż Konwencja Berneńska daje krajom pewną swobodę w zarządzaniu populacją wilka, ochrona gatunku prawem krajowym może być bardziej restrykcyjna, dostosowana do lokalnych potrzeb ochrony przyrody. Podsumowując, aby osłabić w dalszych krokach ochronę wilka w UE, Komisja Europejska musiałaby zasugerować modyfikację Dyrektywy Siedliskowej, a zmiana Konwencji Berneńskiej jest niezbędnym krokiem w tym procesie. CD w komentarzu ↘️

W związku z niepokojącymi planami osłabienia ochrony wilków, dzielimy się relacją z warsztatów Wilki wśród nas- koegzystencja ludzi i wilków w Puszczy Wkrzańskiej opublikowaną przez Miesięcznik Dzikie Życie @miesiecznik.dzikie.zycie . Dobre praktyki, które przybliżają nas do lepszej koegzystencji ludzi i wilków, istnieją 🐺. Panie Premierze oczekujemy zachowania obecnej formy ochrony wilka 🇪🇺 i sprzeciwiamy się❌️ propozycji przeniesienia tego gatunku z Załącznika II Konwencji Berneńskiej (gatunki ściśle chronione) do Załącznika III (gatunki chronione). " Zmiana ta umożliwi później Komisji Europejskiej zmianę statusu wilka w Dyrektywie Siedliskowej, co najprawdopodobniej doprowadzi do wprowadzenia odstrzałów redukcyjnych‼️ wilków w niektórych państwach członkowskich. Jak wynika z badań przeprowadzonych w listopadzie 2023 r. przez ośrodek Savanta na obywatelach dziesięciu krajów Unii Europejskiej, 73% obywatelek i obywateli Polski opowiada się za ścisłą ochroną tego gatunku. " Pracownia na rzecz Wszystkich Istot @pracownia.bystra przygotowała kompendium informacji o tym, co każdy z nas może zrobić, aby wesprzeć tę sprawę. Link do materiałów w komentarzu. ↘️↘️

🐺🏫 Nauka polowania 🏫🧑‍🏫 Nasz wilczek Wiciu skończył w maju 1️⃣ rok i jest już dość duży, by brać udział w polowaniach. Jednak tej trudnej sztuki zaczął się uczyć (choć pewnie nie całkiem świadomie) jeszcze jak był małym nieporadnym kluskiem. PRZEZ ZABAWĘ DO NAUKI 🪀🧸 Zapasy i przepychanki z rodzeństwem, czajenie się i skoki z zaskoczenia, to pierwszy trening przyszłych łowców. Poprzez zabawę małe wilki uczą się rozmaitych strategii i kooperacji. Z czasem ich ofiarami stają się nie tylko brat czy siostra, ale wszystko inne, co się rusza - małe ssaki, płazy czy gady. Kiedy szczenięta przestawiają się z mleka 🥛 mamy na pokarm stały, dostają najpierw przetrawiony przez rodziców pokarm w postaci zawartości ich żołądków, a potem kawałki ofiar, z którymi muszą sobie poradzić same. Przygotowują się do zmiany diety i do nowych obowiązków. Czasami rodzice przynoszą im mniejsze, jeszcze żywe ofiary 🐰 w ramach treningu myśliwskiego. Na nich szczenięta uczą się chwytać zdobycz i zabijać. A JA ROSNĘ, I ROSNĘ, I ROSNĘ... Młode wilki ciągle rosną, ciągle jedzą, ciągle są głodne. 🍗🍖 Potrzebują dużo dobrej jakości pokarmu, ale z tym w okresie ich intensywnego wzrostu nie ma problemu - wiosną 🌷, oprócz wilków, rodzą się też małe sarny, jelenie🦌 i dziki 🐗, które są stosunkowo łatwym i szeroko dostępnym kąskiem. Szczeniaki dostają więc od rodziców codziennie jedzonko i wciąż jedzą, rosną, bawią się, jedzą, rosną... Ich łapy się wydłużają, szczęki stają się coraz mocniejsze. 💪 Wzrasta ich siła, szybkość i zwinność. Zabawa jest ich treningiem, i z każdym dniem przybliża je do bycia gotowymi do udziału w prawdziwym polowaniu. PIERWSZE POLOWANIE! 👀 Początkowo maluchy jednak tylko obserwują. 🧐 Siedzą schowane i patrzą. Przyglądają się, jak rodzina wybiera ofiarę i ją osacza. Jaką technikę stosuje, jak się dzieli obowiązkami, jak reaguje na zmiany sytuacji. Który członek stada ma jakie zadania i jak je realizuje. Który zagania, który atakuje, który zabija. CD w komentarzu ⬇️⬇️⬇️⬇️

💩 Oda do kupy, czyli o skarbach skrywanych w odchodach 💩💎 Przez wielu pogardzana, przez większość ignorowana, kupa jest dla biologów i innych dzikich stworzeń 😉 nie lada gratką. Różnych kształtów, kolorów 🌈 i konsystencji, o aromacie nie wspominając, zawiera w sobie masę cennych informacji. Gdy latem grzybiarze dostają rumieńców na widok prawdziwka, tak my biolodzy emocjonujemy się pakując do foliowej torebki... kupę. --- 👃🏻 Nie tylko jednak u nas zwierzęce odchody (jak profesjonalnie określamy "kupy") wywołują emocje - w świecie dzikiej przyrody to cenne zapachowo-wizualne wiadomości, jakie zwierzęta przesyłają sobie nawzajem. Co Wiciu i inne wilki mogą wyczytać z kupy innego wilka już pisaliśmy tutaj ➡️ https://tiny.pl/dp3n3. Przypomnijmy jednak, że dla wilków odchody to system komunikacji i punkty orientacyjne 🗺 Za pomocą kup, zostawianych w strategicznych i najczęściej przez wilki odwiedzanych miejscach (np. na drogach, którymi często się przemieszczają), wilki dają znać innym wilkom o swojej obecności. To wizytówki ("Tu byłem, Zdzichu") i elementy znakowania terytorium mówiące, że dany teren jest już zajęty. 🏠 PO CO NAM CUDZA KUPA?? Kupy dostarczają badaczom wielu wskazówek co do tego, jakie zwierzęta żyją na danym terenie, w jakiej są kondycji, czym się odżywiają. ℹ️ Na podstawie kup, ich lokalizacji i liczby, możemy wyciągnąć wnioski co do stanu lokalnej populacji i jej wielkości. Po ich składzie możemy określić, co zwierzę zjadło i czy ma jakieś życie wewnętrzne (czytaj - pasożyty). 🪱 Robiąc bardziej szczegółowe badania w laboratorium możemy oznaczyć poziom różnych substancji (np. hormonów stresu) u danego zwierzęcia albo poznać jego kod genetyczny i określić pokrewieństwo z innymi osobnikami, których kupy trafiły w nasze ręce 🧪. Najpierw jednak trzeba kupę znaleźć, zidentyfikować gatunek, który ją wyprodukował, odpowiednio oznaczyć, zapakować i przechować. Nie każda kupa się nadaje do wszystkiego, do jednych analiz potrzebne są suche i wypłukane, do innych świeżutkie "jeszcze ciepłe". W przypadku wilków rozpoznanie kupy nie jest zbyt trudne, a jej późniejsza analiza, bywa różnie! JAK ROZPOZNAĆ WILCZĄ KUPĘ? Cd w komentarzu 👇